Dit was … Ciné Détiné: Complices - Haren (24.11.22)
Een rechter moet een moeilijke beslissing nemen wanneer zijn 19-jarige zoon onder invloed een dodelijk vluchtmisdrijf pleegt.
Foto: Complices
Over de activiteit
Op 24 november ‘22 werd de film Complices getoond in het GC De Linde in Haren. De film gaat over een rechter die een moeilijke beslissing moet nemen wanneer zijn 19-jarige zoon onder invloed een dodelijk vluchtmisdrijf pleegt. Om zijn zoon te beschermen, dekt hij alle bewijs tegen hem toe, maar wanneer meer details over het ongeluk naar boven komen, slaat de twijfel toe.
Na de film ging Joëlle Kermarrec (De Rode Antraciet vzw) het gesprek aan met Wim Ipers (Centrum basiseducatie Ligo Brusselleer) en Kaat Severs 5CGG Ahasversus) om te reflecteren over onze kijk op 'daderschap' en 'slachtofferschap'.
Reflectie na de activiteit door Joëlle Kermarrec (Cultuur- en sportfunctionaris De Rode Antraciet in de Brusselse gevangenissen)
Vol ongeduld keek ik uit naar donderdag, een langverwachte filmvertoning met debat voor de burgers van Haren. De mensen zagen zo op tegen de komst van de gevangenis, ze kregen amper een woord uitleg over wie die gedetineerden nu waren, werden niet uitgenodigd voor een rondleiding, kregen met andere woorden geen inspraak noch inzicht in wat er in hun achtertuin aan het gebeuren was. Dan krijg je, om het in hedendaagse termen te zeggen NIMBY.
We, Kaat Severs (CGG Ahaversus), Wim Ipers (Brusselleer) en ik, keken er dus enorm naar uit om met hen in gesprek te gaan. Niet zozeer om hen uitleg te verschaffen over de gevangenis van Haren, maar meer algemeen over het instituut, haar bewoners/daders, straf en gevangenschap, conflict, slachtoffer. In dialoog gaan over thema’s die voor de meeste mensen vreemd en onontgonnen klinken. Voor ons ook een eerste samenwerking met het gemeenschapscentrum De Linde, waar de film zou getoond worden.
De zaal zag er perfect uit, een kleine hoek in een grote toneelzaal die omgetoverd werd tot een gezellig bioscoopzaaltje. We waren er volledig klaar voor. ‘Of er veel inschrijvingen zijn?, geen enkele’ weet Jan ons te zeggen bij aankomst. Dat is slikken. ‘Of dit de gewoonte is en er nog mensen zullen opdagen? Ik denk het eerlijk gezegd niet’. Alweer slikken. ‘Dit is onverwacht, de burgers snakken naar informatie dachten we’. ‘Klopt zegt Jan, maar wat wil je, jaren na de beslissing staat de gevangenis er, ze hebben er niets aan te zeggen gehad en nu staan ze voor het voldongen feit. Jaren van frustraties en ergernis, nu vergeten ze de gevangenis liever.’
Op de valreep komen er toch nog 2 nieuwsgierige dames binnen. Welkom! ‘Wat we hier komen doen?’ We geven een woordje uitleg over wie we zijn, wat de bedoeling is van de avond en waarom we dat doen. De dames zijn geïntrigeerd en vuren hun vragen op ons af. Vragen die ons niet verwonderen, maar die wel van angst en onwetendheid doordrongen zijn. ‘Gevaarlijk!’, ‘Niet de moeite!’, ‘Allemaal verkrachters en moordenaars!’. Na een poosje krijgen ze de ruimte om te luisteren naar wat we te zeggen hebben, het wordt een leuk gesprek, de dames worden genuanceerder, de vragen concreter. ‘Of we dan toch maar niet naar de film kunnen kijken’ vraagt één van de dames. Natuurlijk!
Na de film is het toch eventjes stil. De film hakt er wel in, hij is somber qua kleuren, muziek en verhaal. Regisseur Matthieu Mortelmans brengt een interessant moreel vraagstuk: mag iemand koste wat kost zijn familie beschermen? In 'Complices' probeert een vader zijn zoon te behoeden van een arrestatie nadat die een dodelijk vluchtmisdrijf heeft gepleegd. Tijdens het verdoezelen van de bewijslast stijgen de spanning en de twijfels tussen beide. Wat het geheel nog sappiger maakt, is dat de goede man zélf rechter is. Stilte…
We steken de lichten aan en gaan terug in gesprek met de dames.
Het was geen succes, de filmavond. Maar toch, we hebben zaadjes geplant, nuancering kunnen brengen, 2 enkelingen aan het denken gezet over conflict, oordelen en veroordelen, slachtofferschap en daderschap. Zeer complexe thema’s die niet alledaags zijn. De dames nemen het mee en zaaien misschien verder. Geen succes onze filmavond, maar misschien toch wel de moeite.
Initiatief
'Complices' was een organisatie van De Rode Antraciet in kader van het filmfestival Ciné Détiné een initiatief van het project DIALOOG.
