Dit was … DIALOOG-vliegers in Brussel
Joëlle Kermarrec (De Rode Antraciet) blikt tevreden terug.
Over Vliegende vragen, gevleugelde antwoorden.
Met de actie vliegende vragen, gevleugelde antwoorden’ van het project DIALOOG gingen vrije burgers met gedetineerden uit verschillende Vlaamse en Brusselse gevangenissen met elkaar in dialoog over hoe om te gaan met ‘conflicten en herstel’. Die dialoog vloog over en weer met DIALOOGvliegertjes. Gedachten en moeilijke vragen werden verwoord, gevouwen tot vliegers en werden over ‘de muur’ gegooid. Van buiten naar binnen, van binnen naar buiten, over de muren heen van onze eigen denkbeelden over de ‘andere’. Om op die manier te zoeken naar wat hen bond en gesloten ‘werelden’ (op zijn minst) een stukje werden geopend.
DIALOOGvliegers in Brussel
Het regionaal Brussels overleg zorgde ervoor dat ook in Brussel de vliegers vlogen! Een dialoog opzetten tussen 2 groepen mensen die anders nooit met elkaar in gesprek zouden gaan, daar ging het ons om.
Wim Ipers (Brusselleer) nam het ‘buitenluik’ in handen nemen i.s.m. de bibliotheek van Sint-Gillis en Joëlle Kermarrec (De Rode Antraciet) nam zorgde voor het ‘binnenluik’ in de gevangenis van Berkendaal, waar een 80-tal vrouwen verblijven.
Een eerste workshop vond plaats in de bibliotheek van Sint-Gillis waar een groep actieve en enthousiaste anderstalige mama’s rond de gevangenis-realiteit werkten: Opgesloten zitten, wat doet dat met iemand? Wat doet dat met je relaties? Hoe ga je ermee om? Welke middelen hebben de gedetineerden om relaties te behouden of terug aan te sterken?
De vragen en bedenkingen die ze hadden schreven ze op de ‘vliegertjes’ die daarna figuurlijk over de muren van de gevangenis heen vlogen. Zo kon het tweede luik starten binnen de gevangenis.
In principe zou de activiteit in november doorgaan, maar Corona oblige ... de workshops konden uiteindelijk pas in december doorgaan.
Uiteindelijk een mooie meevaller: net voor de kerst kregen de gedetineerde vrouwen boodschappen vol aanmoedigingen en mooie wensen, die met ontroering en soms zelfs ongeloof in ontvangst werden genomen.
De mama’s van de bib hadden het niet mooier kunnen verwoorden: blijf in jezelf geloven, je bent sterk, werk aan jezelf en het komt goed, wij geloven in je.
Binnen vloeide er af en toe een traantje, zo groot was de ontroering.
Ze reageerden zeer verrast dat er buiten mensen rondliepen, waarmee ze geen band hadden, die toch positief stonden t.o. hen, de gedetineerden waar niemand ooit naar kraait. De dankbaarheid was groot en dat bleek ook uit de ‘vliegertjes’ die de gedetineerden terugschreven naar de mama’s van de bib.
In januari was het de bedoeling om de vliegertjes nog eens te laten vliegen, deze keer met boodschappen richting de gevangenis van Berkendaal. Uiteindelijk werd het februari en konden we slechts in de bibliotheek van Sint-Gillis de activiteit laten doorgaan. De gevangenis van Berkendaal kampte met problemen, zoals personeelstekorten door ziekte. Reden waardoor de activiteit in de gevangenis nog niet kon doorgaan.
Maar we geven niet op, we zoeken een nieuwe datum en hopen op het beste. De ‘vliegertjes’ van de mama’s moeten absoluut terugvliegen naar Berkendaal, het effect ervan is zo groot, zo hartverwarmend, zo nodig ook dat een annulering geen optie is.
Uitstel is geen afstel. Als we hen vragen niet op te geven, dan kunnen wij dat zeker niet doen.
Initiatief
De DIALOOG-vliegers in Brussel was een initiatief van De Rode Antraciet, Bibliotheek Sint-Gillis, Brusseleer, de gevangenis Sint-Gillis en de gevangenis Berkendaal in samenwerking met het Brussels regionaal overleg.
